Mae Helen McCormick yn seramegydd Cymreig ac athrawes gelf sydd wedi’i lleoli yn Cullompton, Dyfnaint. Mae ei llestri serameg a wneir â llaw wedi’u hysbrydoli’n ddwfn gan lanw a thrai’r môr a’r morlin sy’n newid yn barhaus. Trwy dechnegau llaw traddodiadol, mae hi'n ystyried hydrinedd y clai, gan arwasgu samplau bach o dywod o leoliadau penodol i greu gwead, lliw, a thrwy danio - hirhoedledd. Mae'r broses hon nid yn unig yn arbed y tywod ond hefyd yn cryfhau cysylltiad y llestr â'r dirwedd y mae'n tarddu ohoni.

Mae pob darn yn dechrau fel pot pinsio syml ac yn cael ei dorchi'n raddol dros sawl diwrnod, gan ganiatáu amser i fyfyrio cyn ychwanegu'r coil nesaf. Unwaith y bydd yn galed fel lledr, caiff y ffurf ei fireinio'n ofalus trwy gerfio gormodedd o glai â llaw, gan ddefnyddio drych a bwrdd tro i gyflawni gorffeniad cymesur, cyffyrddol.

Daw arwynebau ei llestri yn fyw gyda gwydredd a llathriadau wedi'u teilwra, wedi'u gosod gan ddefnyddio amrywiaeth o dechnegau. Ocsid copr yw'r prif liw, ond mewn ymateb i bryderon moesegol ynghylch mwyngloddio, mae hi wedi dechrau arbrofi gyda gwneud ei phigmentau verdigris ei hun o bibellau copr wedi'u hailgylchu. Ei nod yw creu arlliw sy'n cyd-fynd â'i gwydredd presennol, gan ddwyn i gof gydadwaith deinamig o wyrdd a glas sy'n adlewyrchu dyfnder a symudiad y môr.

Mae'r casgliad hwn o lestri, sydd wedi'u ffurfio â llaw, wedi'u llunio trwy'r broses araf, fyfyriol o goilio, gan ddefnyddio crochenwaith a chlai raku. Mae pob darn yn ymateb i gerrig cerfiedig hynafol Gwynedd: Carreg Sant Cadfan yn Eglwys Tywyn; mur eglwys Llandanwg; a Charreg Llanaber yn Eglwys Santes Fair a Sant Bodfan; lle mae rhai o olion cynharaf yr iaith Gymraeg wedi'u hysgythru yn eu gwynebau treuliedig.

Mae'r llestri'n ymgorffori'r elfennau: aer, tân, dŵr a phridd. Mae aer yn cael ei ddal trwy raku noeth, lle mae mwg yn olrhain symbolau tebyg i ysbrydion ar glai llyfn, llathredig. Mae tân yn datgelu ei hun mewn ffurfiau pydew grasedig, eu harwynebau cerfiedig wedi'u darlosgi â fflam a chysgod. Mae dŵr yn cymryd ffurf darnau crochenwaith mawr, gyda thywod a gasglwyd o Draeth Benar wedi'i fewnosod yn y clai ac yna'n cael ei wydro mewn gwydredd matte glas môr dwfn. Mae'r ddaear yn dod i'r amlwg mewn llestri wedi'u harnodi â phatrymau hynafol, yn cynnwys ymgorfforiadau tywod ac wedi'u gwydro mewn tonau sy'n adleisio tir a charreg.

Mae'r llestri hyn yn fyfyrdodau tawel o anbarhaolrwydd ac etifeddiaeth. Mae mwg, fflam a gwydredd yn cronni ar yr wyneb fel haenau o atgof. Mae'r clai yn dal atgof, wedi'i dynnu o garreg, wedi'i farcio gan dân ac amser fel ei gilydd.